بررسی اپیدمیولوژیک صدمات ناحیه فک و صورت در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان باهنر کرمان طی سالهای 1375 تا 1381

سابقه و هدف: عوامل اتیولوژیک صدمات ناحیه فک و صورت در مناطق مختلف دنیا و حتی شهرهای مختلف یک کشور متفاوت می باشند. همچنین الگوی صدمات یاد شده در کشورهای در حال توسعه و پیشرفته تفاوت دارد. این تحقیق با هدف بررسی اپیدمیولوژیک صدمات ناحیه فک و صورت در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان باهنر کرمان که مرکز اصلی پذیرش بیماران ترومایی استان می باشد انجام شده است. مواد و روشها: این تحقیق در طول یک دوره 6 ساله (1381-1375) بصورت توصیفی گذشته نگر انجام شد و شامل بررسی پرونده های کلیه بیمارانی بود که به علت ابتلا به صدمات ناحیه فک و صورت در بخشهای فک و صورت و جراحی بیمارستان باهنر کرمان بستری شده بودند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود که توسط پژوهشگر تدوین شده، اطلاعات لازم از پرونده ها استخراج و در آنها ثبت می شد. پس از حذف موارد تکراری و مواردی که تشخیص قطعی در پرونده ثبت نشده بود تعداد 473 نفر بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: 86.5 درصد بیماران مرد و 13.5 درصد زن بودند (6.1:4)، شایعترین دهه وقوع صدمات فک و صورت دهه سوم زندگی و ترتیب وقوع شکستگی ها در نواحی مختلف به ترتیب افزایش به کاهش: 1 – فک پایین 2 – گونه 3 – فک بالا 4 – اربیت 5 – بینی و 6 – (Naso – orbito – Ethmoidal) بود. شایعترین محل شکستگی در فک پایین ناحیه پاراسمفیز و شایعترین نوع شکستگی در فک بالا لفورت I ارزیابی شد. در خصوص اتیولوژی این صدمات، حوادث ناشی از وسایل نقلیه موتوری شایعترین عمل (79.3%) بودند و در مراحل بعدی سقوط (9.9%) و نزاع (7.2%) قرار داشتند. نتیجه گیری: عامل اتیولوژیک اصلی صدمات ناحیه فک و صورت در کرمان همانند کشورهای در حال توسعه حوادث ناشی از وسایل نقلیه موتوری می باشد اما با کشورهای توسعه یافته که عامل اتیولوژیک اصلی اینگونه صدمات نزاع و ورزش می باشد متفاوت است.